Publicado o Abril 15, 2017
Apadrinhando os barcos
Hai quen morria por trabalhar (e trabalhou!) desde o día de ano novo. Outr@s esperaron a que acabasen as (poucas) choivas, e a que pasase a asemblea para ir apadrinhando os barcos.
As últimas incorporacións (cada día somos máis!) querían saber como é o conto este do alquitrén, do aceite de linhasa, etc. Aínda que xa o contamos aquí outras veces, vámolo resumir brevemente:
1. Seleccionamos unha persoa preparada para a acción:
2. Usamos o método tradicional (ou camping gas) para quentar o meghunghe:
3. Dámoslhe unha mansinha xeitosa:
4. Analisamos como reve:
Unha vez seco o alquitrén, vanse facendo outros trabalhos:
-
-
- ensinarlhe ás novas xeracións:
-
-
-
- ir acabando a obra morta:
-
- preparar a cuberta:
- pintar o pinchón de proa e o verdughilho:
- dar patente:
- pintar de novo o pinchón de proa:
- pintar de novo o verdughilho…
Aínda ben que a alghún non lhe pasou pola cabeza dar patente de novo!
E mentres uns trabalhan fóra, outros non perden o tempo dentro. Ao rakú facíalle falta algo de choio
E nas mans dun profesional, o trabalho queda sempre melhor!
Contodo, outros dorneiros aproveitaron para ir até á ilha de Ons a ver se topaban unha dorninha que apadrinhar:
Falaron con varios armadores, e examinaron as embarcacións:
Non quedaron moi decididos, vamos ver o que traen de volta!
Estade atent@s que estes días varios barcos ao mar!