Publicado o Maio 2, 2016
Non paramos!
Como muinho parado non ghana maquía, nós continuamos a trabalhar para ter todos os barcos listos o antes posíbel.
As dornas de tope estaban case listas, morrendo por un pouco de salitre, e a Laxe de Boibas non aguantou máis.
E para que inchase un pouco, deixamos a Laxe fondeada cunha pouca água. Pero non sabedes como é o conto?
Ao pouco tempo houbo quen se puxo nervioso: como o patrón tinha pena de ver a dorninha tan lonxe, non tardou moito en vila amarrar máis ao abrigho.
Entretanto, e visto que a Rubia estaba tamén case pronta, tamén lhe tocou un chumbinho:
Igual que a sua irmá, a Rubia tamén a deixamos enchorcada uns dias, e finalmente hoxe tocou reflotala:
As dornas de tope xa listas para naveghar, e A Meca xa vai en popa…
(pero sighen a faser falta mans!!! 🙂 )